Alsof ik duizend jaren onder water heb gesluimerd,
wordt ik wakker in een nieuw jaargetijde.
Ik ben de oprijzende (blauwe) Lotus.
Ik ben de kelk van dromen en herinneringen die zich opent,
ik ben de bloem met de duizend kroonbladeren.
In de morgen rijst de Zon naakt en nieuw
als een pasgeboren kind.
Ik open mijzelf en wordt doordrongen van het Licht.
Dit is vreugde, het langzaam wakker worden in een vuur,
als één voor één bloemblaadjes zich openen,
als vingers die het geheim binnen in de hand stevig
omsloten.
Ik laat het verleden los en geef de geur van de bloemen
vrij.
☀️
Uit: Het Egyptisch Dodenboek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten